Bariatrische chirurgie
Obesitas is een van de grootste gezondheidsproblemen in de wereld, met name in ontwikkelde en ontwikkelingslanden. In veel wetenschappelijke studies is aangetoond dat obesitas de belangrijkste oorzaak is van veel ziekten (DM, hart- en vaatziekten, slaapapneusyndroom, etc.) die de mortaliteit en morbiditeit verhogen.
Obesitas kan worden gedefinieerd als abnormale en overmatige vetaccumulatie in het lichaam die tot gezondheidsproblemen kan leiden. Obesitas treedt op wanneer het lichaamsvetpercentage meer dan 25% bedraagt (bij vrouwen meer dan 30%). Een obesitas- of bariatrische ingreep wordt gedefinieerd als een chirurgische ingreep in het spijsverteringskanaal om zwaarlijvige patiënten te helpen nadat de lichaamsvetverhouding is gemeten. Het belangrijkste doel van een chirurgische behandelingsmethode voor obesitas is het verminderen van de voedselinname, het beperken van de nutriënteninname of allebei.
Bij restrictieve operaties wordt de maag verkleind; de hoeveelheid voedsel die de maag binnenkomt en de hoeveelheid voedsel die de patiënt krijgt, wordt hierdoor verminderd. Chirurgische ingrepen om de inname te verminderen omzeilen een deel van de darmen om de opname van voedingsstoffen te verminderen.
Afhankelijk van de aard van de ingreep die de patiënt ondergaat, zal de dagelijkse inname van voedsel en het percentage voedsel dat in de darm wordt opgenomen, worden verminderd. Op deze manier kan de patiënt snel gewicht verliezen en in korte tijd het ideale gewicht benaderen. Om de obesitasoperatie echter effectief en blijvend te laten zijn, is het noodzakelijk om te weten dat er een belangrijke operatie heeft plaatsgevonden en dat de patiënt ook na de operatie dient te blijven eten en bewegen. Deze procedure moet onder toezicht van een arts of diëtist worden voortgezet.
Obesitas Operatie
Wie komt er in aanmerking voor een obesitasoperatie?
Obesitaschirurgie wordt aanbevolen voor mensen die niet kunnen afvallen met dieet- en inspanningsprogramma’s, ongeacht of er sprake is van hormonale stoornissen of dat er andere behandelingen zijn toegepast en niet hebben gewerkt. Chirurgische ingrepen zijn echter niet geschikt voor alle obesitaspatiënten. Het is van groot belang om gedurende dit proces de juiste afslankmethode te vinden die geschikt is voor het individu, zowel vanuit fysiek als psychologisch oogpunt.
Voorwaarden
- Als je tussen de 18-65 jaar bent
- Als je body mass index (BMI) hoger is dan 35
- Patiënt is geboren met een obesitasstoornis; bij hart- en vaatziekten, diabetes, slaapapneu of een hoog cholesterolgehalte
- Bij obesitas die al minstens 5 jaar niet behandeld is
- Als er na een jaar van medicatie en dieet geen verandering is opgetreden in het ziekteverloop
- Patiënt heeft geen hormoonproblemen
- Er zijn geen stoornissen die betrekking hebben op endocrinologie
- Er is geen sprake van overmatig alcoholgebruik of drugsverslaving
- Als de patiënt volledig bij kennis en begrip is en gecoördineerd kan worden met het postoperatieve obesitas-team
Welke chirurgische ingrepen worden toegepast bij obesitaschirurgie?
Dankzij de technologische vooruitgang is het tegenwoordig makkelijker om obesitasoperaties uit te voeren en is het genezingsproces eveneens teruggebracht. Over het algemeen zijn er 3 methoden die worden gebruikt in obesitaschirurgie
- Restrictieve procedures
- Malabsorptieve procedures
- Een combinatie van restrictieve en malabsorptieve procedures
Sommige beperkende procedures (gastric bypass) worden minder vaak gebruikt dan voorheen. Hoewel malabsorptieve procedures die de opname van voedingsstoffen verstoren zeer effectief zijn, hebben ze aanzienlijke neveneffecten. Bij obesitaschirurgie is de meest gebruikte methode momenteel de laparoscopische (gesloten methode) sleeve-gastrectomie (buisvormige maag) die binnen het toepassingsgebied van restrictieve procedures valt. Patiënten moeten rekening houden met het feit dat ze anders moeten leven en een nieuwe levensstijl moeten aannemen. Een koolhydraatarm en proteïnerijk dieet onder begeleiding van een diëtist, meer maaltijden in kleine porties, betere kauwgewoonten, dagelijkse multivitaminen-, calcium- en D-vitaminesupplementen, lichaamsbeweging en de hoeveelheid vocht die per dag wordt geconsumeerd, zijn hierbij van groot belang.
Gastric sleeve-operatie
Een gastric sleeve-operatie is een obesitasoperatie die bestaat uit het laparoscopisch verwijderen van ongeveer 80% van de maag. Ten eerste, de nieuwgevormde maag vermindert de voedselinname door het zichtbaar verminderde en kleinere volume in vergelijking met de oude maag. Het belangrijkste effect na de operatie is echter de verandering in de regulatie van de nuchtere en postprandiale bloedsuikerspiegel als gevolg van veranderingen in de maag- en darmhormonen in plaats van de beperking van de voedselinname. Ook al is de patiënt niet kort na de operatie begonnen met afvallen, toch is aangetoond dat de verhoogde bloedsuikerspiegel als gevolg van diabetes een normaal niveau heeft bereikt en dat de medicijnen en insuline die voor diabetes worden gebruikt geheel of gedeeltelijk zijn gestaakt.
Hoe verloopt de procedure na de obesitasoperatie.
Door de technologische ontwikkelingen en relevante medische onderzoeken zijn de methoden die gebruikt worden in de obesitaschirurgie tegenwoordig eenvoudiger, pijnloos en snel. Een paar uur na de operatie kan de patiënt opstaan en in zijn eigen behoeften voorzien. Na het verlaten van het ziekenhuis kunnen ze hun normale leven hervatten en weer aan het werk gaan.
In het algemeen verloopt dit proces als volgt
- Ziekenhuisverblijf (1-3 dagen)
- Duur vloeibaar dieet (eerste 15 dagen)
- Duur fijngemalen dieet (volgende 15 dagen)
- Vaste voeding (vanaf 1e maand)
Ziekenhuisverblijf
Patiënten mogen in de eerste twee dagen na de operatie alleen water drinken. Na twee dagen is het mogelijk om over te schakelen op een vloeibaar dieet onder toezicht van de arts en de diëtist.
Duur vloeibaar dieet
Tijdens deze periode mogen patiënten alleen helder en vloeibaar voedsel eten. Deze vloeistoffen zijn onder andere: bouillon, kippenbouillon, bottenbouillon, karnemelk gemaakt van lactosevrije yoghurt, handgemaakt vruchtensap, moes, lactosevrije melk en aanvullende eiwitpoeders.
Gedeelde eigenschappen van alle vloeistoffen die in deze periode genuttigd kunnen worden; helder, korrelvrij, suikervrij en warm.
Onder leiding van een diëtist en een arts kan de patiënt tijdens dit proces overschakelen naar de fijngemalen dieetperiode, afhankelijk van de gesteldheid van de patiënt.
Duur fijngemalen dieet
Tijdens deze periode kunnen patiënten iets meer vast voedsel eten. Fijngemalen voedsel van gekookt eiwit, kwark, yoghurt, vruchtenmoes, gekookte groenten en stukjes gehakt en/of kippenvlees kunnen in deze periode onder controle van de diëtist worden gegeten.
Tijdens de fijngemalen voedingsperiode mogen geen tomatenpuree, kruiden, olie, citroen, uien-knoflook en kruiden worden toegevoegd.
Vaste voeding
In dit proces is het belangrijk dat er een regelmatig dieet wordt gevolgd door degenen die gezonde eetgewoonten hebben verworven. Gebakken, gegrild of gekookt mager rood vlees, wit vlees en vis mogen gegeten worden. Het is belangrijk om zoveel mogelijk te kauwen en langzaam te eten. Er moet te allen tijde voor worden gezorgd dat er gedurende de hele dag voldoende vloeistof wordt genuttigd. Anders kan het leiden tot zwakte en duizeligheid. In de dagelijkse behoefte aan vocht moet met regelmatige tussenpozen met kleine slokjes worden voorzien.
Alternatieve Behandelingen
Maagballon
Het ballonsysteem bestaat uit een zachte, uitzetbare ballon, een plaatsingsbuis en een vulsysteem. De intra-gastrische ballon is te groot om in de darm te geraken en leidt tot een relatief langdurig gevoel van volheid met kleinere porties voedsel. In het algemeen zorgt de intra-gastrische plaatsing van de ballon voor een aanzienlijke vermindering van de porties en helpt u om uw langetermijndoelstellingen van gewichtsverlies te bereiken.
Maagbotox
Botulinetoxine-injecties in de maag zijn de laatste jaren op grote schaal gebruikt en botulinetoxine wordt met een endoscopienaald in de maagfundus geïnjecteerd. Botulinetoxine beïnvloedt de dwarsgestreepte spieren van de maag en remt hun samentrekkingen; op deze manier vertraagt het de vertering van voedsel in de maag. Het duurt langer voor de maag om het voedsel te verteren en daardoor blijft het gevoel van volheid langer aanhouden.